‘Heden ik, morgen gij’
Het staat ons allemaal te wachten, maar over de organisatie ervan denkt vrijwel nooit iemand na: de uitvaart. “Het is ’t meest te vergelijken met een kortlopend evenement,” vindt Ingrid de Kleuver, “uitgevoerd zoals de klant dat wil.” De taak van een uitvaartondernemer heeft, zo legt ze uit, dan ook zowel met logistiek als met hospitality te maken. Er zijn vakopleidingen voor, Meander Uitvaartopleidingen bijvoorbeeld, waar Ingrid het zelf leerde, maar er zijn er meer.
Na haar opleiding werd Ingrid uitvaartleider bij een grote Utrechtse uitvaartonderneming. “Daar ging het achter elkaar door,” vertelt ze, “ik heb daar veel ervaring opgedaan.” Sinds enige jaren werkt zij in haar eigen bedrijf, Aker Uitvaarten, met twee samenwerkingspartners.
Onderneming
Een uitvaartonderneming is, het woord zegt het al, ook een onderneming. Ingrid en haar collega’s hebben gekozen voor een persoonlijke en transparante aanpak. “Een ‘laatste reis‘ kost geld, dat kan niet anders,” vertelt ze, “denk aan bedragen van ongeveer € 6.000 tot € 10.000 en meer, afhankelijk van de uitvoering.” In de dagen vóór de uitvaart wordt de overledene verzorgd en in een kist gelegd. Er is een paar dagen ruimte nodig om haar of hem op te baren. Er worden rouwkaarten verstuurd. Dit zijn de ‘extra’s’ waaraan volgens Ingrid veel geld wordt verdiend – zoals in elke branche, eigenlijk. Zijzelf is gewend om cliënten vooraf helder te laten zien wat de kosten zijn, zonder marges en provisies. Onaangename verrassingen achteraf komen bij Ingrid en haar collega’s niet voor.
Natuurbegrafenis
Een begrafenis is duurder dan een crematie. “Met begraven alleen ben je er namelijk niet,” licht Ingrid toe, “er moet een grafmonumentje of gedenksteen komen en er moet ook worden betaald voor de plek en voor het onderhoud.” Er wordt in toenemende mate gekozen voor een natuurbegrafenis – een laatste rustplaats op een mooie plek in de natuur voor onbepaalde tijd, dus eeuwigdurend.
Eén tegelijk
Ingrid begeleidt nooit meer dan één uitvaart tegelijk, en is gedurende dit proces continu bereikbaar, ook op ongebruikelijke tijden. Gedurende ongeveer een week onderhoudt zij intensief contact met een familie, en adviseert over alles wat je maar kunt bedenken. “Iemand vroeg mij eens wat zij eigenlijk aan moest naar de begrafenis van haar man; daar hebben we toen samen naar gekeken.”
Niet in de achtertuin
De uitvaartleider ziet erop toe dat de Wet op de lijkbezorging wordt nageleefd. “Er kan en mag heel veel,” vertelt Ingrid, “zo kan de overledene worden vervoerd in elk denkbaar vervoermiddel – van een bakfiets tot een Uitvaart-VIP-bus.” Begraven op eigen grond is toegestaan, mits de locatie vooraf formeel de status krijgt van begraafplaats(je) middels een akkoord van de gemeenteraad. “In de achtertuin van een woonwijk zal niet snel toestemming gegeven worden voor een begraafplaats.”
Het dankbare vak van uitvaartverzorger gaat over ontzorgen bij verdriet en ontreddering, zo vat Ingrid het samen.
