Je moet er maar even niet aan denken: tijdens je eerste duikles in de Caraïbische zee blijk jij per ongeluk een bijna lege zuurstoffles te hebben. De hersenbeschadiging die je oploopt, vergt een lange behandeling. Van de eerste maand van herstel herinner je je niets, want vanwege de ernst van je verwondingen houdt men je in het ziekenhuis kunstmatig in coma. Intussen begrijpen je klanten maar niet waarom zij niets meer van je horen.
Anticiperen
‘Hier moet je juist wél aan denken,’ zegt David Swinkels, kandidaat-notaris en gast aan onze ontbijttafel, ‘en liefst tijdig en regelmatig. Op zoiets, en ook op minder dramatische gebeurtenissen, kun je namelijk anticiperen met een levenstestament.’
Knoop doorhakken
Wat een testament is, is algemeen bekend: daarin laat je vastleggen wat er met jouw bezittingen moet gebeuren na je overlijden. Een levenstestament is daarmee enigszins vergelijkbaar, maar van overlijden is in dit geval geen sprake. In een levenstestament leg je vast wat er moet gebeuren als je daar (tijdelijk) zelf niet meer over kunt beslissen, en wie in jouw naam de knoop mag doorhakken. Je mag daarvoor kiezen wie je wilt.
Alternatief
We kennen hier ook andere oplossingen voor, zoals mentorschap, ondercuratelestelling of onderbewindstelling. Deze lopen echter via een rechtbank. De rechter wijst een bewindvoerder, mentor of curator aan die de beslissingen neemt. De rechter controleert met name de financiële gang van zaken. Voor sommige beslissingen heeft de bewindvoerder toestemming nodig van de rechter. De rechter kan in de praktijk dus een beslissing tegenhouden die de onder bewind gestelde zelf wél zou hebben genomen. ‘Het levenstestament lijkt eigenlijk het meest op een schriftelijke volmacht,’ legt Swinkels uit, ‘je bent bij je volle verstand, zoals wij dat noemen, en je geeft aan dat je beslissingen in de toekomst niet wilt overlaten aan een rechter die jou niet kent.’
Houd zelf de regie…
Zelfstandige professionals zoals wij van Half Acht mogen er best eens over nadenken wat er moet gebeuren als wijzelf een afspraak met een opdrachtgever niet kunnen nakomen. Met een levenstestament kunnen wij iemand anders bevoegdheden geven waar die opdrachtgever op kan blijven vertrouwen. In de meeste gevallen kunnen wij die gevolmachtigde gewoon zelf aanwijzingen blijven geven, en houden wij zelf de regie.
… maar blijf met elkaar praten!
Is het niet belangrijk om altijd een open gesprek te voeren met mensen waar je van houdt en die je vertrouwt, zodat zij weten hoe jij in het leven staat als je dat zelf niet meer kunt vertellen? Daar is allicht iemand bij die je kunt laten zien waar je inlogcodes te vinden zijn, in geval van nood. ‘Dat is belangrijk,’ geeft Swinkels toe, ‘bespreken van zaken is altijd belangrijk, vertellen waar inlogcodes en sleutels en dergelijke zijn, ook. In mijn ogen is dat zowel met als zonder levenstestament belangrijk. Echter, het levenstestament zorgt ervoor dat daadwerkelijk uitgevoerd kan worden wat er besproken is. Aan bespreken alleen heb je weinig als het uiteindelijk niet toegepast kan worden.’